Puji syukur mangga urang sami-sami panjatkeun ka
hadirat Alloh SWT anu parantos maparin kanikmatan iman sinareng Islam dugi ka
dangeut ieu urang sadayana masih dina kaayaan sehat wal’afiat sahingga tiasa
ngalaksanakeun salah sahiji kawajiban hirup urang sadayana nyaeta
ngalaksanakeun WAJIB SEKOLAH 9 TAHUN
Sholawat sinareng salam mugia tetep kacurahlimpahkeun
kanggo junjungan urang sadayana, Nabi Muhammad SAW., ka para sahabatna, ka para
tabi’it tabi’in anu satia dugi akhir zaman anu insya Alloh kalebet oge urang
sadayana.
Dina kasempetan ayeuna masihan wasiat khususna kanggo pribados nyalira sareng ka masyarakat sadaya, hayu urang sami-sami ningkatkeun PENDIDIKAN, kaimanan sareng kataqwaan ka Alloh SWT ku ngalaksanakeun sagala parentahna sareng ngajauhan sagala laranganna supados kenging ridho ti mantenna. Alloh SWT nyiptakeun manusa teh kalayan makhluk anu panghadena di dunya ieu, jeung dibere akal sarta nurani. Sajabi ti janten hamba Alloh oge janten kholifah di bumi anu dipaparin kawajiban pokok nyaeta ibadah. Dawuh Alloh SWT dina surat adz-dzariat ayat 56 :
Dina kasempetan ayeuna masihan wasiat khususna kanggo pribados nyalira sareng ka masyarakat sadaya, hayu urang sami-sami ningkatkeun PENDIDIKAN, kaimanan sareng kataqwaan ka Alloh SWT ku ngalaksanakeun sagala parentahna sareng ngajauhan sagala laranganna supados kenging ridho ti mantenna. Alloh SWT nyiptakeun manusa teh kalayan makhluk anu panghadena di dunya ieu, jeung dibere akal sarta nurani. Sajabi ti janten hamba Alloh oge janten kholifah di bumi anu dipaparin kawajiban pokok nyaeta ibadah. Dawuh Alloh SWT dina surat adz-dzariat ayat 56 :
“Jeung Kuring (Alloh) henteu nyiptakeun jin jeung
manusa teh teu aya lian pikeun maranehna kacuali nyembah ka Kawula.”
Nyembah dina harti luas nyaeta sagala rupa bentuk pangabdian
atawa ibadah nu hade didasaran parentah Allah jeung sakumaha Rasulullah
parantos nyontohkeun dina ngalaksanakeunna, boh ibadah langsung ka Alloh (Hablu
minalloh) atanapi ibadah kasasama manusa (hablu minannas). Sajabi ti eta oge,
manusa teh kudu bisa ngalola jeung ngamanfaatkeun naon-naon nu ku Gusti Alloh
ciptakeun di dunya ieu pikeun kasejahteraan hirup manusa sebab nu kitu teh
masih keneh kaasup kana ibadah.
Hadirin Rohimakumullah,
Urang sadayana yakin yen sagala urusan dunya nu
disinghareupan baheula nepi ayena ieu, sanajan urang ngadekul teu
euereun-eureun beurang jeung peuting moal aya beakna jeung tungtungna salila
hawa masih kaluar tina irung, pagawean jeung pangabutuh teh bakal datang.
Salaku jalma nu boga iman mah kudu bisa ngatur jeung ngatasi perkara eta. Sabab
lamun urang teu bisa ngatur jeung ngabatasan pangabutuh hirup urang leuwih
bahayana leungiteun kabahagian hirup jeung kasaimbangan hirup dina kahirupan
sapopoe.
Alloh Maha Adil nyiptakeun kabeh mahluk teh aya
pasanganna samodel langit jeung bumi, daratan jeung lautan, halodo jeung hujan,
lalaki jeung awewe leuwih tina hal eta jasmani jeung rohani. Patali tina sakian
ciptaan nu hade, geus sakuduna urang bisa miara jeung ngatur sanajan sawareh
oge nu aya kaitan jeung hajat (pangabutuh) urang salaku manusa supaya bisa
maju, lancar, sauyunan tur saimbang, utamana mah pangabutuh jasmani jeung
rohani eta. Kasaimbangan dina pandangan Islam teh nyaeta mangrupikeun faktor nu
penting, malahan jadi tujuan jeung cita-cita hirup keur muslim. Sakumaha
parantos ditetelakeun dina Al-Qur’an surat Al-Baqoroh ayat 201 :
“Jeung di antara maranehna aya jalma anu ngado’a :
‘Nun gusti, pasihan diri kami kasaean di dunya sareng kasaean di akherat sareng
piara diri kami tina siksa seuneu naraka’”.
Leuwih jelasna deui Rasululloh ngadawuh dina hadits nu
diriwayatkeun ti Ibnu Asyakir :
“ Jalma nu niggalkeun urusan dunya ngan saukur pikeun akherat teh lain jalma nu hade, kitu oge jalma nu ninggalkeun urusan akherat ngan saukur pikeun dunya kacuali lamun manehna meunangkeun dunya jeung akherat babarengan sabab dunya teh jalan keur ka akherat jeung urang teh ulah jadi beban keur batur”.
“ Jalma nu niggalkeun urusan dunya ngan saukur pikeun akherat teh lain jalma nu hade, kitu oge jalma nu ninggalkeun urusan akherat ngan saukur pikeun dunya kacuali lamun manehna meunangkeun dunya jeung akherat babarengan sabab dunya teh jalan keur ka akherat jeung urang teh ulah jadi beban keur batur”.
Hadirin Rohimakumullah,
Tina ayat Qur’an jeung hadits di luhur meunang
kasimpulan sapertos kieu :
Urang sadayana dituntut kudu bisa nyaimbangkeun miwah
kapentingan lahiriyah duniawiyah jeung kapentingan ruhaniyah ukhrowiyah, ulah
dugi kabeurat sabeulah komo lamun mentingkeun salah sahijina. Duanana kudu
saimbang, sajalan, sauyunan jeung saarah. Sakumaha conto saimbang jeung saarahna
rel kareta api teu bisa jangkung sabeulah, sabab bisa ngakibatkeun kareta api
nyangeyeng malahan bisa tiguling. Dunya teh mangrupikeun jambatan keur nuju
akherat. Dunya ieu lain tujuan sabab fana nu sawaktu-waktu geus ditangtukeun ku
Gusti Alloh pasti bakal ancur jeng binasa ka asup manusa nu bakal balik
nyinghareupan ka nu nyiptakeunana nyaeta Alloh SWT.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar